Kεφάλαιο 4

Λόγω του λιγοστού νερού στο χωριό δεν υπάρχουν πολλά δέντρα στις αυλές.  Μερικοί τυχεροί, όπως και οι γονείς μου, έχουν πηγάδι στην αυλή τους για τις ανάγκες του σπιτιού.  Οι περισσότεροι έχουν σκεπασμένο το στόμιο του πηγαδιού με μια σανίδα, κάτι πολύ επικίνδυνο για τα μικρά παιδιά.  Το νερό του δικού μας πηγαδιού είναι λίγο αλμυρό και δεν μπορεί να χρησιμεύσει για όλους τους σκοπούς.  Μπορεί όμως άνετα να χρησιμοποιηθεί για το καθάρισμα και το σφογγάρισμα του σπιτιού και της αυλής.  Ο πατέρας ανακάλυψε ότι οι μελιντζάνες ευδοκιμούν με αλμυρό νερό και έτσι φυτεύει κάθε καλοκαίρι πολλά φυτά με μεγάλη επιτυχία.  Στην αρχή το αντλούσαμε με ένα κουβά δεμένο με σχοινί αλλά, πολύ...

Kεφάλαιο 3 – Μέρος 2

Είναι άνοιξη και τα λουλούδια του σχολείου είναι φορτωμένα άνθη.  Τα πουλιά πετούν από το ένα δέντρο στο άλλο και μας ξεκουφαίνουν από τα κελαηδίσματα.  Οι ημέρες μεγάλωσαν και είναι τόσο ηλιόλουστες που είναι χαρά Θεού να τις ζει κανείς. Δειλά δειλά βγάζουμε τις μάλλινες ζακέτες μας και κάποτε τυλίγουμε τα μανίκια μας ψηλά πάνω από τους αγκώνες.  Στην τάξη ανοίγουμε τα μεγάλα παράθυρα τα οποία είναι καθημερινά στολισμένα με μικρά βάζα με αγριολούλουδα. Τα βάζα αυτά φροντίζουν να τα στολίζουν οι διάφορες υπεύθυνες ομάδες των μαθητών.  Στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο από μπουκαλάκια μαρμελάδας, πλυμένα και καθαρισμένα από το χαρτί τους.  Επειδή το νερό στο χωριό είναι λιγοστό...

To καλοκαίρι τελειώνει και όλο το χωριό ετοιμάζει τα παιδιά του για το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς.  Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη φέτος διότι θα γίνω κι εγώ μαθήτρια στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού μου.  Πόσο χαίρομαι που η μητέρα μου μου έραψε μια σχολική τσάντα για τους ώμους.  Είναι από χοντρό πράσινο ύφασμα και πολύ πιο ωραία από τις έτοιμες δερμάτινες για κράτημα στο χέρι.  Μου έραψε επίσης μια σχολική ποδιά από ύφασμα (αλατσιά) και ένα άσπρο σχολικό κολλάρο, τον οποίο έβγαζα και έπλενα τακτικά και ξεχωριστά από την ποδιά.  Μου αγόρασαν μαύρα κλειστά παπούτσια και άσπρες κοντές κάλτσες. 

Τα...

Kεφάλαιο 2 – Μέρος 2

Οι μελλόνυμφοι με τους συγγενείς και καλεσμένους τους φθάνουν στο προαύλιο της εκκλησίας και αρχίζουν να ανεβαίνουν τα σκαλιά.  Τα παρανυμφάκια προσέχουν να μην πατηθεί και λερωθεί η ουρά του νυμφικού καθώς σέρνεται στο δρόμο.  Πρώτος φθάνει ο γαμπρός ο οποίος περιμένει τη νύμφη έξω από την είσοδο της εκκλησίας.  Επιτέλους φθάνει η ευλογημένη ώρα της συνάντησής τους.  Ο γαμπρός αγκαλιάζει τη νύμφη, τη φιλά και της δίνει την ωραία ανθοδέσμη που κρατά στα χέρια του. Μαζί προχωρούν προς την είσοδο της εκκλησίας, όπου τους περιμένει ο ιερέας για να τους μιλήσει.  Αυτό που τους λέει είναι ότι δεν υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα για την τέλεση του μυστηρίου και προχωρούν μαζί προς το Άγιο Βήμα...

Kεφάλαιο 2 – Μέρος 1

Έχοντας μεγαλώσει κατά ένα χρόνο αντιλαμβάνομαι πολύ περισσότερα πράγματα από πριν.  Στο χωριό πολλοί χωριανοί έχουν κατά καιρούς διαφορές και διενέξεις.  Μερικοί απ’ αυτούς είναι τελείως αμόρφωτοι ενώ οι περισσότεροι είναι απόφοιτοι Δημοτικού σχολείου.  Δεν ξέρουν πολιτική ούτε και μπορούν να υποκριθούν. Δεν έχουν μυστικά μεταξύ τους και κατά συνέπεια όλα τα αισθήματα τους εκδηλώνονται φανερά. Έτσι συχνά μερικοί λύνουν τις διαφορές τους στους δρόμους με καβγάδες. Πολλές φορές μετά τις φωνές και βρισιές, ακολουθούν χειροδικίες. Σαν παιδί, μόλις ακούσω φωνές τρέχω εκεί για να παρακολουθήσω τον καβγά και να δω ποιοι τσακώνονται και γιατί. Αυτό το κάνουν πολλά παιδιά αλλά ακόμη και μεγάλοι.

Συνέχεια του Κεφαλαίου 1 – Μέρος 4

Έχει καλοκαιρέψει για τα καλά.  Οι χωριανοί θερίζουν τα σπαρτά τους με θεριστικές μηχανές για τα επίπεδα χωράφια και με δρεπάνια για όσα βρίσκονται σε πλευρά (ανώμαλες επιφάνειες).  Το θέρος είναι μια εξαιρετικά σκληρή δουλειά αλλά στη δική τους περιουσία είναι κύριοι και αφέντες.  Η χαρά του μαζέματος της σοδειάς τους συνοδεύεται με ανέκδοτα, ιστορίες της ζωής τους, γέλια και τραγούδια.  Η δουλειά ενώνει τους συγγενείς και φίλους που περνούν ώρες και μέρες μαζί.  Τελειώνουν το θέρος στο χωράφι του ενός και στη συνέχεια προχωρούν με το χωράφι του άλλου. Πολύ συχνά πληρώνουν εργάτες από το χωριό ή από διπλανά χωριά για να τους βοηθούν.  Οι ξένοι εργάτες συνήθως...

Συνέχεια του Κεφαλαίου 1 – Μέρος 3

Τα περισσότερα σπίτια του χωριού έχουν ισόγεια και ανώγεια δωμάτια.  Κτίζονται ή ανακαινίζονται κατά τη διάρκεια του αρραβώνα ενός ζευγαριού, ούτως ώστε να είναι έτοιμα κατά το γάμο.  Τις περισσότερες φορές οι νεόνυμφοι δέχονται συγχαρητήρια στο καινούριο τους σπίτι.  Τα έξοδα για το κτίσιμο του σπιτιού γίνονται από τους γονείς των μελλονύμφων και όχι από τους ίδιους.  Στις εργασίες για το κτίσιμο πολλές φορές βοηθά όλο το χωριό.

Μεγαλώνοντας πολλά παιδιά, είναι αναγκασμένοι να έχουν πολλούς χώρους για υπνοδωμάτια όπου είναι σπάνιο για ένα παιδί να μένει μόνο του. Σε πολλές...

Συνέχεια του Κεφαλαίου 1

Το νερό που ξεχειλίζει από τις γούρνες της βρύσης περνά μέσω αυλακιού κάτω από ένα μικρό γεφυράκι και καταλήγει στο απέναντι χωράφι του πατέρα μου, όπου κάθε καλοκαίρι φυτεύει λουβιά, μπάμιες και πεπόνια. Σαν γεωργός και οικογενειάρχης με πολλά παιδιά χρειάζεται να δουλέψει σκληρά για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα.  Γύρω από το αυλάκι βλαστούν διάφορα χόρτα και είναι από τις λιγοστές πρασινάδες που διατηρούνται τα καυτά καλοκαίρια.  Κάποτε ακούγονται βάτραχοι στην γύρω περιοχή και τα παιδιά τρέχουν να τους βρουν και να παίξουν μαζί τους.  Στην άκρη του δρόμου ορθώνονται αγέρωχοι δυο ευκάλυπτοι οι οποίοι έχουν φυτευτεί και ανήκουν στα δυο μεγάλα μου αδέλφια.

Απέναντι από τη βρύση...

Πρόλογος

Σκοπός της συγγραφέας είναι να μεταδώσει στη νέα γενεά που δεν έζησε τα γεγονότα στο χωριό, τις εμπειρίες και τα συναισθήματα των γονέων και προγόνων της, κι όλων αυτών που έζησαν και πέθαναν εκεί πριν το 1974, διότι παρόν και μέλλον δεν μπορεί να υπάρχει δίχως τη γνώση του παρελθόντος.  Επίσης, μέσω της εξιστόρησης αυτής, που βασίζεται πάνω σε πραγματικά γεγονότα παρμένα από την καθημερινή ζωή της ιδίας της συγγραφέας σε σύνδεση με τη ζωή γειτόνων και άλλων κατοίκων του Ασωμάτου, μπορεί να πάρει παραδείγματα από την υπομονή, αντοχή και καρτερία των ανθρώπων αυτών στην τόσο δύσκολη ζωή με τις πολλές στερήσεις και φτώχεια. Άνθρωποι απλοί αλλά δυνατοί σαν βράχοι, αθώοι όπως τα παιδιά, που τα κατάφεραν να κρατήσουν την πίστη...