Μαστίγιο και καρότο αλά Κινέζικα

Μια φορά και ένα καιρό, πριν πολλά χρόνια, ένας ιεραπόστολος ταξίδεψε στη μακρινή Κίνα για να διδάξει τον Χριστιανισμό.  Εκεί που κατέβηκε από το καράβι βλέπει σε μια βάρκα δίπλα στην αποβάθρα δώδεκα Κινέζους να κωπηλατούν και ένα Μαύρο από την Αφρική να τους χτυπά με ένα μαστίγιο.  Αμέσως ο ιεραπόστολος άρχισε να φωνάζει ότι αυτό είναι απάνθρωπο και ότι παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κινέζων.  Μπήκε λοιπόν στη βάρκα και προσπάθησε να εμποδίσει τον Μαύρο από το να μαστιγώνει τους Κινέζους κωπηλάτες.  Αμέσως οι Κινέζοι κωπηλάτες σηκώθηκαν από τις θέσεις τους και άρχισαν να χτυπούν τον ιεραπόστολο μέχρι που τον έριξαν στη θάλασσα.  Έκπληκτος ο ιεραπόστολος ζήτησε εξηγήσεις από τους Κινέζους.  Οι Κινέζοι του εξήγησαν ότι αυτοί ζήτησαν από τον Μαύρο να τους μαστιγώνει για να κωπηλατούν διότι χωρίς αυτόν δεν θα δούλευαν.  Χωρίς το μαστίγωμα του Μαύρου, οι Κινέζοι ανταγωνίζονταν μεταξύ τους ποιος θα κωπηλατεί λιγότερο.  Και επειδή στο τέλος δεν κωπηλατούσε κανένας, η βάρκα δεν προχωρούσε, και έτσι συμφώνησαν όλοι να καλέσουν το Μαύρο να τους αναγκάσει να δουλεύουν.  Όλοι συμφωνούσαν ότι ο Μαύρος θα ενεργούσε για το καλό τους.  Δεν γνωρίζω πόσο καλά ένιωθε ο Μαύρος όταν χτυπούσε τους Κινέζους, ούτε και πως ένιωθαν οι Κινέζοι όταν τους χτυπούσε ο Μαύρος, σίγουρα όμως δεν είναι και τα πιο ευχάριστα.  Στη σύγχρονη εποχή, ο Μαύρος ακούει στο όνομα «τροϊκα».  Η τροϊκα, είναι εδώ για να μας αναγκάσει να τηρήσουμε τα συμφωνηθέντα στο μνημόνιο που υπογράψαμε.  Όταν τα συμφωνηθέντα τηρούνται, μας αποδεσμεύουν την επόμενη δόση, όταν όμως τα συμφωνηθέντα δεν τηρούνται, αναστέλλουν την καταβολή της δόσης μέχρι να συμμορφωθούμε.  Μαστίγιο και καρότο δηλαδή!  Γι΄αυτό και δεν μας έχουν δώσει όλα τα χρήματα από την αρχή αλλά με δόσεις.  Η κάθε δόση που μας αποδεσμεύουν είναι εξαιρετικής σημασίας για την επιβίωση μας.  Χωρίς τις δόσεις της τροϊκας, δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε μπροστά, αναγκαστικά θα μειώναμε δαπάνες ανεξέλεγκτα.  Η κατάσταση θα ήταν επίσης ανεξέλεγκτη και θα συνοδευόταν από κοινωνικές αναταραχές.  Θα τσακωνόμασταν μεταξύ μας για το ποιος θα υποστεί το λιγότερο κόστος. Γιατί όμως χρειάζεται η τροϊκα?  Γιατί δεν μπορούμε να νοικοκυρευτούμε από μόνοι μας, να ισοσκελίσουμε τον προϋπολογισμό μας, να περιορίσουμε τα χρέη μας, να διορθώσουμε τις κοινωνικές αδικίες και τις ανισότητες που δημιουργήθηκαν διαχρονικά, να βελτιώσουμε την παραγωγικότητα μας, να βελτιώσουμε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, και να είμαστε κύριοι του εαυτού μας?  Η απάντηση χρήζει μελέτης σε επίπεδο διδακτορικού.  Αφήσαμε να αναπτυχθεί ένα σαθρό σύστημα, το οποίο εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί ακόμη συμφέροντα διαφόρων ομάδων, τα οποία είναι ισχυρά και πολύ δύσκολο να καταπολεμηθούν.  Δώσαμε το δικαίωμα στην εξουσία να κοροϊδεύει και να εκμεταλλεύεται το λαό, να δανείζεται εις βάρος των επόμενων γενεών και να μην τολμά να κάνει αυτά που πρέπει.  Δημιουργήσαμε ένα σύστημα το οποίο δεν μας επέτρεπε να το αγγίξουμε μέχρι που κατέρρευσε επειδή το σύστημα αυτό δεν το δάνειζε κανείς.  Γι’ αυτό χρειάζεται η τροϊκα, όχι για να μας δανείσει χρήματα αλλά για να αναγκάσει να νοικοκυρευτούμε, να μας αναγκάσει να δουλέψουμε.

Μάριος Μαυρίδης, βουλευτής Κερύνειας