Η πρόταση του Υπουργού Παιδείας για ένα νέο σύστημα διορισμού των εκπαιδευτικών στα δημόσια σχολεία είναι προς την ορθή κατεύθυνση και θα πρέπει να τύχει στήριξης από τους κοινωνικούς φορείς και τις πολιτικές δυνάμεις, έτσι ώστε να γίνει καλύτερο και να εξυπηρετήσει την κοινωνία, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.  Θέλουμε στα σχολεία μας εκπαιδευτικούς με γνώση και μεταδοτικότητα.  Δεν αμφισβητούμε καθόλου τις γνώσεις και ικανότητες των υφιστάμενων εκπαιδευτικών, άλλωστε οι πλείστοι έχουν διοριστεί πριν χρόνια, όταν το πρόβλημα με την επετηρίδα ήταν πολύ μικρότερο.  Σήμερα, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, ο κατάλογος διοριστέων έχει ξεπεράσει τις 40,000, οι περισσότεροι από τους οποίους θα διοριστούν μεταθάνατον.  Αν συνεχίσει να ισχύει ο κατάλογος, αυτοί που θα διορίζονται θα είναι  οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ενώ οι μικρότεροι σε ηλικία θα αποκλείονται.   Το υφιστάμενο σύστημα αποκλείει κάποιους από τους άριστους πτυχιούχους που διαθέτει αυτή η χώρα, οι οποίοι θα μπορούσαν να κάνουν θαύματα στην εκπαίδευση.  Δεν είναι δυνατόν να αφήσουμε ένα σύστημα διορισμού που δεν λειτουργεί ορθά να συνεχίσει να λειτουργεί και να στερεί το δικαίωμα από ένα μεγάλο αριθμό φρέσκων και αρίστων πτυχιούχων από το να διεκδικήσει μια θέση στα δημόσια σχολεία.   Νομίζω ότι όλοι συμφωνούν ότι το σύστημα θα πρέπει να αλλάξει με μοναδικό γνώμονα το καλό των παιδιών μας και της κοινωνίας.  Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα πρέπει να συνδράμουν σε αυτή την προσπάθεια του Υπουργού, με εποικοδομητικές προτάσεις.  Οι υφιστάμενοι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν καλύτερα από οιονδήποτε άλλον, ακόμα και από τους τεχνοκράτες του Υπουργείου Παιδείας, ποιο είναι το καλύτερο σύστημα διορισμού των εκπαιδευτικών.  Η γνώση και εμπειρία τους θα πρέπει να αξιοποιηθούν για ένα καλύτερο σύστημα.  Αναμένουμε από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να πρωταγωνιστούν σε αυτή την προσπάθεια.   Δεν ισχυρίζομαι ότι η πρόταση του Υπουργού είναι τέλεια και ότι δεν επιδέχεται βελτίωσης.  Αντίθετα, υπάρχουν κάποια σημεία τα οποία χρήζουν περισσότερης μελέτης.  Το πιο σημαντικό κριτήριο είναι η γνώση, και αυτό διασφαλίζεται μέσα από την γραπτή εξέταση, η οποία αποτελεί το 50% της αξιολόγησης.  Προσωπική μου άποψη είναι ότι το ποσοστό της εξέτασης θα έπρεπε να ήταν πολύ μεγαλύτερο διότι είναι το σημαντικότερο κριτήριο.  Τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά αποτελούν επίσης μέρος της αξιολόγησης σε ένα σημαντικό ποσοστό, το οποίο διαφέρει ανάλογα με τη σχέση που έχουν με το αντικείμενο σπουδής του υποψηφίου.   Προσωπική μου άποψη είναι ότι τα μεταπτυχιακά δεν θα έπρεπε να αποτελούν μέρος της αξιολόγησης για δύο λόγους.  Πρώτον, διότι δεν είναι όλα τα μεταπτυχιακά τα ίδια.  Μεταπτυχιακά από τα καλύτερα πανεπιστήμια αξίζουν περισσότερο, και αυτό δεν λαμβάνεται υπόψη στην αξιολόγηση.  Δεύτερον, τα μεταπτυχιακά αντικατοπτρίζουν εξειδικευμένες γνώσεις που δεν είναι απαραίτητες για τη διδασκαλία στα δημόσια σχολεία.  Ιδιαίτερα το διδακτορικό επικεντρώνεται σε μια εις βάθος έρευνα ή μελέτη ενός συγκεκριμένου θέματος.  Τα διδακτορικά είναι καλά για αυτούς που θα επιδοθούν σε ακαδημαϊκή ή εφαρμοσμένη έρευνα.  Η διδασκαλία στα δημόσια σχολεία απαιτεί καλούς γνώστες της διδασκόμενης ύλης και όχι εξειδικευμένες γνώσεις σε ένα θέμα, απαιτεί μεταδοτικότητα και επικοινωνία με τον μαθητή.

Μάριος Μαυρίδης, βουλευτής Κερύνειας