Όταν οι διεθνείς αγορές δανεισμού απέκλεισαν την Κυπριακή Δημοκρατία από επιπρόσθετο δανεισμό, τον Ιούνιο του 2011, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης ήταν η μόνη διέξοδος.  Επειδή όμως καθυστερήσαμε δύο χρόνια να υπογράψουμε μνημόνιο, εξ’ αιτίας της άρνησης της προηγούμενης κυβέρνησης, έχουμε υποστεί τεράστια ζημιά στην οικονομία και στο τραπεζικό σύστημα.  Αρκεί να αναφέρουμε ότι τον Ιούνιο του 2011 η οικονομία κατέγραφε ανάπτυξη 1% (πριν από το Μαρί), η ανεργία ήταν στο 7% (2^ο τρίμηνο του 2011), τα προβληματικά δάνεια ήταν χαμηλότερα από το 8% των συνολικών δανείων, και η έκτακτη ρευστότητα (το γνωστό ELA) που δανείστηκαν οι τράπεζες μας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ήταν μηδέν.   Όταν τελικά υπογράψαμε μνημόνιο με τους δανειστές μας, τον Απρίλιο του 2013, η οικονομία βρισκόταν σε πορεία συρρίκνωσης 4.3% (πρώτο τρίμηνο του 2013), η ανεργία ήταν υπερδιπλάσια στο 16%, τα προβληματικά δάνεια τριπλάσια στο 24% (ίσως και περισσότερο) και το ELAήταν €11.2 δις (€9.2 δις για τη Λαϊκή και €2 δις για την Τράπεζα Κύπρου.  Οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να κάνει τις συγκρίσεις και να κατανοήσει ότι η «εγκληματική καθυστέρηση» που επέδειξε η προηγούμενη κυβέρνηση κόστισε στον Κυπριακό λαό αρκετά δισεκατομμύρια επιπρόσθετο κόστος.  Και μετά μας ζητούν και τα ρέστα.  Αν είχαμε προσφύγει στο Μηχανισμό Στήριξης τον Ιούνιο του 2011, όπως έκαναν η Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία, τότε όχι μόνο δεν θα είχαμε κούρεμα, αλλά θα σώζαμε και τη Λαϊκή Τράπεζα.  Είναι πολύ σημαντικό αυτή τη λεπτομέρεια να την κατανοήσουν όλοι οι πολίτες αυτού του τόπου διότι είναι οι ίδιοι οι πολίτες που καλούνται να πλερώσουν το τεράστιο κόστος της καθυστέρησης της προσφυγής μας στο Μηχανισμό Στήριξης.  Οι Ευρωπαϊοι εταίροι μας προειδοποιούσαν αλλά εμείς τους αγνοούσαμε.  Οι οίκοι αξιολόγησης μας προειδοποιούσαν, όμως εμείς τους κατηγορούσαμε ότι εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα.  Δεν γνωρίζω πραγματικά, γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση επέδειξε τόση καθυστέρηση στην προσφυγή μας στο Μηχανισμό αλλά θεωρώ ότι επιβάλλεται να λογοδοτήσει για αυτό.  Σε μια σύγχρονη και δημοκρατική κοινωνία, δεν μπορούν τέτοια πράγματα να περνούν απαρατήρητα.  Η ζημιά που προκλήθηκε στην κυπριακή κοινωνία είναι πολύ μεγάλη για να την αγνοήσουμε.  Η Ερευνητική Επιτροπή έχει κάθε λόγο να εξετάσει το θέμα της καθυστέρησης της προσφυγής της Κύπρου στο Μηχανισμό και να αποδώσει ευθύνες, έστω και πολιτικές.  Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι, πέρασαν αρκετοί μήνες από τον Ιούνιο του 2011 μέχρι τα πολιτικά κόμματα να αναφερθούν στο ενδεχόμενο προσφυγής της Κύπρου στο Μηχανισμό.  Κανένας δεν ήθελε να μιλήσει για τον Μηχανισμό Στήριξης, επειδή θα μας έβαζε «σκληρούς» όρους, και ο Κυπριακός λαός θα υπέφερε πολύ.  Όμως την ευθύνη για την διαχείριση της οικονομίας την έφερε ακέραια η προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία αντί να πράξει το αυτονόητο, άφησε το τραπεζικό σύστημα αθωράκιστο και την οικονομία σε ελεύθερη πτώση.

Μάριος Μαυρίδης, βουλευτής Κερύνειας