Πολλές φορές δεχόμαστε κριτική επειδή λέμε την αλήθεια και αυτό είναι αποδεχτό και καλοδεχούμενο.  Η αλήθεια μπορεί να ενοχλεί διότι επηρεάζονται συμφέροντα.  Όμως ποτέ δεν θα σταματήσουμε να λέμε την αλήθεια, διότι η ειλικρίνεια μαζί με τη διαφάνεια, τη λογοδοσία, την ανάληψη ευθύνης, την αξιοκρατία και άλλες αξίες αποτελούν βασικούς πυλώνες της δημοκρατίας.  Και αν όλα καταρρεύσουν, οι αρχές της δημοκρατίας θα πρέπει να παραμείνουν ανέπαφες για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε και πάλι από την αρχή.  Οι αλήθειες θα πρέπει να λέγονται, όσο πικρές και αν είναι, και οι πραγματικότητες θα πρέπει να αναγνωρίζονται, όσο ωμές και αν είναι.  Μια πικρή αλήθεια είναι πάντοτε καλύτερη από ένα γλυκό ψέμα.  Και μια πικρή αλήθεια είναι ότι χρεοκοπήσαμε, και αν δεν το έχουμε καταλάβει, τότε έχουμε πρόβλημα.  Χρεοκόπησαν οι τράπεζες λόγω κακής διαχείρισης, χρεοκόπησε το δημόσιο, χρεοκόπησαν πολλά νοικοκυριά και επιχειρήσεις, χρεοκόπησε το πολιτικό μας σύστημα, χρεοκόπησε και το σύστημα διακυβέρνησης.  Και ενώ όλα αυτά συνέβαιναν, εμείς χαπάρι δεν πήραμε.  Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, και εμείς γελούσαμε, και τραγουδούσαμε, και χορεύαμε, διότι ζούσαμε μέσα στη μέθη της ευμάρειας που μας πρόσφερε το άφθονο χρήμα, ο υπερβολικός δανεισμός και η πλασματική ανάπτυξη.  Όλα αυτά τα χρόνια ζούσαμε με δανεικά.  Το κράτος δανειζόταν για να συντηρήσει ένα σπάταλο και υδροκέφαλο κράτος, οι επιχειρήσεις δάνειζαν για να στήσουν και να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις τους, τα νοικοκυριά δανείζονταν για να αγοράζουν σπίτια, εξοχικά, αυτοκίνητα και να κάνουν διακοπές χειμώνα καλοκαίρι.  Για χρόνια, το κράτος δανειζόταν €600 εκατομμύρια από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, χωρίς επιστροφή, και άλλα €600 εκατομμύρια από τις αγορές, σύνολο €1.2 δισεκατομμύρια το χρόνο.  Τα νούμερα είναι εκεί, ψυχρά και αδιάψευστα.  Τα χρέη των νοικοκυριών έφτασαν και ξεπέρασαν τα €22 δισεκατομμύρια και τα χρέη των επιχειρήσεων έφτασαν τα €27 δισεκατομμύρια, όσα είναι και οι καταθέσεις των ξένων στις κυπριακές τράπεζες.  Η Κύπρος είναι πρωταθλητής στο δανεισμό, τα συνολικά ιδιωτικά χρέη φτάνουν στο 280% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.  Σήμερα περισσότερα από τα μισά δάνεια είναι μη εξυπηρετούμενα και δεν αποπληρώνονται κανονικά, δηλαδή οι τράπεζες δεν εισπράττουν δόσεις.  Αλήθεια, πως θα δανείσουν οι τράπεζες όταν δεν εισπράττουν δόσεις από τα δάνεια που έχουν χορηγήσει;  Όλοι λέμε ότι θέλουμε ανάπτυξη αλλά από πού θα προέλθει ανάπτυξη όταν οι τράπεζες δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις;  Το τραπεζικό σύστημα δεν είναι οι τραπεζίτες, αλλά ένας μηχανισμός που λειτουργεί ως διαμεσολαβητής μεταξύ των καταθετών και των δανειζομένων και διοχετεύει χρήματα από τους καταθέτες στους δανειζόμενους, προς όφελος της οικονομίας.  Αν δεν προστατέψουμε αυτό τον μηχανισμό τότε θα καταρρεύσει ολόκληρη οι οικονομία με φοβερές επιπτώσεις στην κοινωνία.  Το τραπεζικό σύστημα σήμερα περνά μια πολύ σκληρή δοκιμασία.  Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης από το καταθετικό κοινό και το μόνο που χρειάζεται το τραπεζικό σύστημα είναι εμπιστοσύνη.  Αν εμείς ως καταθέτες δείξουμε εμπιστοσύνη τότε το τραπεζικό σύστημα μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος της οικονομίας.

 Μάριος Μαυρίδης, βουλευτής Κερύνειας