Τις τελευταίες εβδομάδες πληθαίνουν οι απόψεις που υποστηρίζουν έξοδο της Κύπρου από την ευρωζώνη και επιστροφή στην Κυπριακή λίρα.  Το σκεπτικό είναι ότι η επιστροφή στη λίρα θα δώσει τη δυνατότητα στο κράτος να ασκεί ελεύθερα να χρησιμοποιεί την νομισματική και συναλλαγματική της πολιτική για να αντιμετωπίσει τα οικονομικά της προβλήματα.  Σε ότι αφορά τη νομισματική πολιτική η Κεντρική Τράπεζα θα μπορεί να τυπώνει λίρες και να διοχετεύει ρευστότητα στις τράπεζες με χαμηλό επιτόκιο για να δανείζονται τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις με την ελπίδα ότι η αύξηση της κατανάλωσης και των επενδύσεων θα βγάλουν την οικονομία από την ύφεση.  Αυτό κάνει σήμερα η Αμερική, η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο.  Με τη συναλλαγματική πολιτική μια χώρα υποτιμά το νόμισμα της για να τα κάνει πιο φτηνό για τους ξένους.  Έτσι οι ξένοι θα αγοράζουν περισσότερα κυπριακά προϊόντα και υπηρεσίες ενώ εμείς θα αγοράζουμε λιγότερα από αυτούς αφού η αξία της λίρας μας θα είναι μειωμένη σε σχέση με τα άλλα νομίσματα.  Δηλαδή, με την υποτίμηση του νομίσματος της μια χώρα μπορεί να αυξήσει τις εξαγωγές της και να μειώσεις τις εισαγωγές της.  Παράλληλα, τα εισαγώμενα προϊόντα και υπηρεσίες θα αντικατασταθούν με εγχώρια.  Για παράδειγμα, αν η λίρα υποτιμηθεί κατά 40% έναντι του ευρώ, τότε οι διακοπές στην Ελλάδα θα στοιχίζουν 40% περισσότερο άρα περισσότερες οικογένειες θα κάνουν διακοπές στην Κύπρο.  Τα περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες έχουν υποκατάστατα στην Κύπρο και θα υπάρξει όφελος για την οικονομία, όμως υπάρχουν και πολλά άλλα προϊόντα και υπηρεσίες που δεν έχουν υποκατάστατα, όπως για παράδειγμα, μηχανοκίνητα οχήματα, οικιακές συσκευές, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, υπηρεσίες εκπαίδευσης και υγείας κλπ.  Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι τα αυτοκίνητα μπορούν να αντικατασταθούν με γαϊδούρια.  Αυτό που εννοώ βέβαια είναι ότι η επιστροφή στη λίρα σημαίνει και δραματική μείωση του βιοτικού επιπέδου του λαού.  Για μερικά χρόνια ο πληθωρισμός θα είναι πολύ ψηλός, όχι μόνο επειδή τα εισαγώμενα προϊόντα και υπηρεσίες θα είναι πιο ακριβά αλλά και επειδή οι εισαγώμενες πρώτες ύλες, που χρησιμοποιείται στην εγχώρια παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών θα είναι πιο ακριβή.  Για παράδειγμα, με μια υποτίμηση της λίρας 40%, θα αγοράζουμε το πετρέλαιο 40% πιο ακριβά και επειδή το πετρέλαιο αποτελεί το 60% του κόστους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η αύξηση στο ηλεκτρικό ρεύμα θα είναι τουλάχιστον 24%.  Με την έξαρση του πληθωρισμού, η αγοραστική αξία των εισοδημάτων μας και των καταθέσεων μας (όσες έχουν μείνει), θα μειώνεται κάθε χρόνο, για όσα χρόνια υπάρχει πληθωρισμός.  Θα μπορούσε βεβαίως η Κεντρική Τράπεζα να τυπώνει συνεχώς λίρες και να τα διανέμει στο λαό, όμως αυτό θα ήταν καταστροφικό.  Οποιοδήποτε αντιλαμβάνεται ότι με το να τυπώνεις λίρες θα λυθούν τα προβλήματα.

Μάριος Μαυρίδης