Το πραγματικό νόημα  των ιδιωτικοποιήσεων δεν αφορά την πώληση ή το ξεπούλημα για κάποιους, κάποιων κρατικών οργανισμών σε ιδιώτες αλλά το άνοιγμα των αγορών στον ανταγωνισμό, έτσι που ο καταναλωτής να έχει περισσότερες επιλογές, χαμηλότερες τιμές, και καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών.  Εννέα χρόνια μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), πολλές αγορές παραμένουν «κλειστές».  Οι τομείς της κινητής τηλεφωνίας, της ηλεκτρικής ενέργειας, της παραγωγής και παροχής νερού κλπ, παραμένουν ακόμα κρατικά μονοπώλια, για διάφορους λόγους.  Και όμως, η Κύπρος είχε και έχει ακόμα την υποχρέωση να ανοίξει τις αγορές στον ανταγωνισμό.  Το άνοιγμα αυτών των τομέων της οικονομία θα είχε πραγματικά οφέλη για την οικονομία, όπως περισσότερες θέσεις εργασίας, και χαμηλότερο κόστος ζωής.  Δύο παραδείγματα θα πείσουν.   Στη Γερμανία μπορεί κάποιος να αγοράσει συμβόλαιο με μια εταιρεία τηλεπικοινωνιών και να πληρώνει €64 το μήνα για ένα άτομο και €32 ευρώ για κάθε επιπρόσθετο άτομο στην οικογένεια και έχει τα εξής οφέλη.  Ένα κινητό i-phone5 αξίας €700 για €50 ευρώ, απεριόριστες κλήσεις, και απεριόριστο ιντερνετ.  Δηλαδή, ένα ζευγάρι μπορεί να έχει δύο κινητά i-phone 5 με €100 εφάπαξ, και απεριόριστες κλήσεις και απεριόριστο ιντερνετ με €96 το μήνα.  Ένα τέτοιο πακέτο στην Κύπρο κοστίζει πολύ περισσότερα, ενδεικτικά να αναφέρω ότι €96 ευρώ κοστίζουν μόνο οι κλήσεις στο κινητό μου, το οποίο αγόρασα €700 ευρώ.  Η Κύπρος έχει ίσως τις ακριβότερες υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας στην Ευρώπη (με τη μορφή πακέτων) και το ακριβότερο ιντερνετ.  Το δεύτερο παράδειγμα αφορά το ηλεκτρικό ρεύμα.  Είναι γνωστό το ρεύμα στην Κύπρο είναι το ακριβότερο στην Ευρώπη, όμως καλά είναι να γνωρίζουμε πόσα πληρώνουν άλλοι στην Ευρώπη για ηλεκτρική ενέργεια, περίπου το ένα τρίτο.  Βεβαίως, στην Κύπρο υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για τα οποία δεν ευθύνεται η Αρχή Ηλεκτρισμού.  Το πρόβλημα είναι ότι λόγω λανθασμένων πολιτικών αποφάσεων, η Κύπρος καίει ακόμα καθαρό πετρέλαιο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με αποτέλεσμα το κόστος παραγωγής να εξαρτάται από την τιμή του πετρελαίου, η οποία βρίσκεται σε ψηλά επίπεδα τα τελευταία χρόνια.  Όμως, η πολιτεία ευθύνεται για το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή το σύστημα netmetering(καθαρή μέτρηση), το οποίο επιτρέπει σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις να εγκαταστήσουν φωτοβωλταϊκα συστήματα, με δικό τους κόστος και να παράγουν την ηλεκτρική ενέργεια που χρειάζονται.  Σχετική μελέτη που αφορά την Ολλανδία, δείχνει ότι ένα νοικοκυριό πλέρωνε €605 ευρώ το χρόνο για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας πριν την εγκατάσταση του φωτοβολταϊκού και την εφαρμογή του netmetering €64 το χρόνο μετά.  Μια εξοικονόμηση ύψους €429 ευρώ το χρόνο δεν είναι κάτι το εκπληκτικό.  Στην Κύπρο όμως, όπου υπάρχει περισσότερη ηλιοφάνεια, και ο λογαριασμός του ηλεκτρικού είναι τουλάχιστον €3,000 το χρόνο, η εξοικονόμηση είναι τεράστια και επιτρέπει σε ένα νοικοκυριό ή επιχείρηση να αποσβέσει την επένδυση του στο φωτοβολταϊκό σε τρία χρόνια περίπου.  Να ανοίξουν λοιπόν οι αγορές για να χαμηλώσει το κόστος ζωής των κυπριακών νοικοκυριών διότι σήμερα ο λαός υποφέρει για να εξυπηρετούνται κάποια συμφέροντα.

Μάριος Μαυρίδης, βουλευτής Κερύνειας