ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

 Τελούμε την Κυριακή, 14 Φεβρουαρίου 2016 και ώρα 8.30π.μ.

 στον Ιερό Ναό του Αγίου Μάρωνα, στην Ανθούπολη,

 το 40ήμερο μνημόσυνο του προσφιλούς μας συζύγου, πατέρα, παππού και αδελφού

 ΑΒΡΑΜΗ ΚΟΝΤΟΥ

 και καλούμε όσους τιμούν τη μνήμη του να παραστούν.

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

 Με την ευκαιρίαν αυτήν, ευχαριστούμε θερμά όλους όσους παρέστησαν στην κηδεία,

  έκαμαν εισφορές, κατέθεσαν στεφάνια και λουλούδια, απέστειλαν συλλυπητήρια μηνύματα

 ή με οποιοδήποτε άλλον τρόπο συμπαραστάθηκαν στο βαρύ μας πένθος  

 Οι τεθλιμμένοι Σύζυγος, παιδιά, εγγόνια,

 δισέγγονα, αδελφός

Στον Άρχοντα Παππού μου

Έτσι λεβέντης άδρωπος, 

Σταράτος, ξηγημένος,

Επέρασες που τρεις γενιές,

Πολλά ευτυχισμένος

Πάντα στυλάτος, χουαρτάς,

Πάντα γεμάτος χάρην,

Πάντα σου με χαμόγελο,

                                                      Πάντα σου με καμάριν.

Νοιώθω πολλά περήφανος
Πολλά είμαι ευγνώμων,
Που ήμουν το αγγόνιν σου
Μες της ζωής τον δρόμον.

Να ξέρεις πίσω άφηκες
Την οικογένειαν όλη
Τζιας έπιασες τες θάλασσες
Τζιας έβαλες τζιαι πλώρη.

Άφηκες πίσω άξιους
Κοπέλες, παλλικάρκα
Τζ' Εσιεις που ούλλους προσευτζιές
Μες την δική σου βάρκα.

Όσο για μένα ρε παππού
Να ξέρεις αγαπώ σε,
Τζιαι πάντα μέσα στην καρκιάν
Αβράμη μου κρατώ σε.

Αιωνία σου η μνήμη άρχοντα μου..
Ελαφρύ να εν το χώμα που σε σκεπάζει!

Αβραάμ Ν. Κοντός το  εγγόνι το μιτσί σου !!! χχχ

04-01-2016

Του Ανδρέα Φραντζιά

Λίγες μέρες πριν αποχαιρετίσαμε τον αγαπητό συγχωριανό μας Αβράμη Κοντό. Μια ξεχωριστή μορφή του Ασωμάτου! Το χωριό κι ειδικά η Πάνω γειτονιά, κλαίνε για ακόμα ένα τέκνο τους που φεύγοντας σέρνει μαζί του το βαρύ φορτίο της προσφυγιάς και του ανεκπλήρωτου πόθου.

 Συνδεδεμένη η ζωή του και τα όνειρα του με τη γενέθλια γη του Ασωμάτου. Οι ανάγκες της πολυμελούς του οικογένειας με τα 6 παιδιά, τον οδήγησαν να ξημεροβραδιάζεται στην απρόσωπη «χώρα», με μια τσάντα στο χέρι, χειμώνα – καλοκαίρι.

Δύσκολοι καιροί. Μα κι οι ποιο όμορφοι. Η ζεστή αγκαλιά της οικογένειας, η ικανοποίηση για τον επιούσιο για να τραφούν τόσα στόματα στο σπίτι, το καθημερινό συναπάντημα με τους γείτονες και τους συγχωριανούς, υπερείχαν κατά πολύ του όποιου κόπου και μόχθου.

Άνθρωπος μειλίχιος, καλογέλαστος, καλόκαρδος. Η μελωδική του φωνή αντηχεί ακόμη στ’ αυτιά μικρών και μεγάλων Ασωματιτών, μέσα από τις ψαλμωδίες του στον αγαπημένο του Αρχάγγελο Μιχαήλ.

Έστω και αν τα χρόνια τον λύγισαν, με τη φωνή εξασθενημένη να τρεμοσβήνει, ήταν εκεί, στην εκκλησία του χωριού του, κόντρα στους κατακτητές, κόντρα στη θλίψη που σε διακατέχει σαν επισκέπτεσαι των Ασώματο. Η αγάπη για το χωριό κι η ελπίδα για την πολυπόθητη επιστροφή, υπερνικούσαν τις κακουχίες και ξαλάφρωναν την καρδιά.

Τα χρόνια πέρασαν. Τα όνειρα ξεθώριασαν. Η πάλη της ζωής με τα όνειρα άνιση, όπως σ’ όλους τους συγχωριανούς που αναχώρησαν στα τελευταία 42 χρόνια. Ο πόνος άραξε στα στήθια. Έφυγε ο κος Αβράμης με τον καημό και τον πόθο για το χωριό του.

Πλήθος κόσμου τον αποχαιρέτησαν στην τελευταία του κατοικία. Όλοι μ’ ένα καλό λόγο στο στόμα.

Αιωνία του η μνήμη!

Ακολουθεί σε Βίντεο Απόσπασμα απο τη συνέντευξη του αείμνηστου Αβράμη στις Διαδρομές Μαρωνιτών.