Αγαπητά εν Χριστώ Αδέλφια,

Μέσα στο πνεύμα της έκκλησης που ο Πάπας Φραγκίσκος απεύθυνε σε ολόκληρο τον κόσμο για την ειρήνη στην Συρία, και την ανακήρυξη της   7ης Σεπτεμβρίου 2013 παραμονή της γεννήσεως της Θεοτόκου, Βασίλισσας της Ειρήνης, σαν ημέρα νηστείας και προσευχής,     θα ήθελα να καλέσω όλους τους πιστούς όπως ζήσουν την ημέρα αυτή με τρόπο βαθύ και πνευματικό, με νηστεία και προσευχή, διαλογιζόμενοι τα λόγια του Ιησού που μας λέει ότι :  «  Αυτό το δαιμονικό γένος δεν βγαίνει παρά μόνο με προσευχή και νηστεία».   Μτ 17,21

Πράγματι προσευχόμαστε  ώστε  η ειρήνη «να αυξηθεί και να αγγίξει κάθε καρδιά ώστε οι άνθρωποι να καταθέσουν τα όπλα τους και να αφεθούν στην καθοδήγηση της επιθυμίας για ειρήνη» (Πάπας Φραγκίσκος)  γιατί   μόνο η λογική της ειρήνης εγγυάται την σταθερότητα μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία, μέσα στο πνεύμα διαλόγου, αποδοχής του άλλου που είναι ίσος και ταυτόχρονα διαφορετικός, και που εκφράζει τον πλούτο της μιας μόνης, διαφορετικής δημιουργίας.

Η 7^η Σεπτεμβρίου 2013 είναι ημέρα πνευματικής αλληλεγγύης με ολόκληρη την ανθρωπότητα για την ειρήνη στην Συρία, στην Μέση Ανατολή και σε κάθε γωνιά του κόσμου. Είναι ημέρα προσευχής και συγχώρεσης, συμφιλίωσης και ζωής.

Λευκωσία 5 Σεπτεμβρίου 2013

† Ιωσήφ Σουέηφ

Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Dear Brothers and Sisters in Christ,

In the spirit of the appeal that Pope Francis addressed to the whole world for peace in Syria, and the proclamation of the 7^th September  2013 eve of the birth of the Virgin Mary, Queen of Peace,  as day of fasting and prayer, I would like to invite all believers to live this day in a deep and spiritual way, with fasting and prayer, meditating the words of Jesus who tells us that: "This demonic race does not go out except by prayer and fasting." Mt 17,21

Indeed we pray that peace " may  touch the heart of everyone so that they may lay down their weapons and be let themselves be led by the desire for peace” (Pope Francis) because only the logic of peace guarantees stability in human society, in the spirit of dialogue, acceptance of others who are equal and different at the same time and that expresses the richness of a single, distinct creation.

The 7^th September  2013 is a day of spiritual solidarity with all of humanity for peace in Syria, in the Middle East and in every corner of the world.  It is a day of prayer and forgiveness, reconciliation and life.

Nicosia, 5th September 2013

† Youssef Soueif

Maronite Archbishop of Cyprus

Πάπας Φραγκίσκος

ANGELUS

Πλατεία του Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 1 Σεπτεμβρίου 2013

Αγαπητοί Αδελφοί και Αδελφές, Σας χαιρετώ!

Σήμερα, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, θα ήθελα να προσθέσω την φωνή μου στην κραυγή που υψώνεται με αυξανόμενη αγωνία από κάθε γωνιά του κόσμου, από κάθε άνθρωπο, από την καρδιά κάθε ανθρώπου, από την μια μεγάλη οικογένεια που είναι η ανθρωπότητα: είναι μια κραυγή ειρήνης! Είναι μια κραυγή που δηλώνει με δύναμη: θέλουμε ένα ειρηνικό κόσμο, θέλουμε να είμαστε άνδρες και γυναίκες ειρήνης, και θέλουμε στην κοινωνία μας η οποία διχάζεται  από διαιρέσεις και συγκρούσεις, να επικρατήσει η ειρήνη! Ποτέ ξανά ο πόλεμος! Η ειρήνη είναι ένα πολύτιμο δώρο που πρέπει να προωθηθεί και να διαφυλακτεί.

Υπάρχουν τόσες πολλές συγκρούσεις στον κόσμο μας που μου προκαλούν μεγάλο πόνο και ανησυχία, αλλά αυτές τις μέρες η καρδιά μου είναι βαθιά πληγωμένη και ανήσυχη από τα γεγονότα στην Συρία και τις  δραματικές εξελίξεις που πλησιάζουν.

Απευθύνω έκκληση για ειρήνη, μια έκκληση η οποία πηγάζει βαθιά από μέσα μου. Τόσος πόνος, τόση καταστροφή προκαλεί η χρήση των όπλων σε αυτή την μαρτυρική χώρα, ειδικά ανάμεσα σε πολίτες και αμάχους! Σκέφτομαι ότι πολλά παιδιά δεν θα μπορέσουν να δουν το φως του μέλλοντος! Με μεγάλη αποφασιστικότητα καταδικάζω την χρήση χημικών όπλων:  σας λέγω ότι αυτές οι τρομερές εικόνες από τις πρόσφατες μέρες είναι χαραγμένες στο μυαλό και στην καρδιά μου! Υπάρχει η κρίση του Θεού και της ιστορίας για τις πράξεις μας οι οποίες είναι αναπόφευκτες! Ποτέ ξανά η χρήση βίας έφερε ειρήνη στο πέρασμα της. Ο πόλεμος γεννά πόλεμο, η βία γεννά βία.

Με όλη μου τη δύναμη, ζητώ από κάθε συμβαλλόμενο μέρος σ’αυτή την σύγκρουση να ακούσει τη φωνή της συνείδησης του και όχι να κλειστεί αποκλειστικά και μόνο στα δικά του συμφέροντα, αλλά να δουν ο ένας τον άλλο ως αδέλφια και αποφασιστικά και θαρραλέα να ακολουθήσουν το μονοπάτι της συνάντησης και διαπραγμάτευσης, ώστε να αποφευχθεί τυφλή σύγκρουση. Με παρόμοιο σθένος προτρέπω την διεθνή κοινότητα να καταβάλει κάθε προσπάθεια για να προωθήσει ξεκάθαρες προτάσεις για ειρήνη σ’αυτή την χώρα χωρίς καθυστέρηση, μια ειρήνη η οποία θα βασίζεται στον διάλογο και στην διαπραγμάτευση, για το καλό ολόκληρου του Συριακού λαού.

Είθε να καρποφορήσουν όλες οι προσπάθειες για την εξασφάλιση ανθρωπιστικής βοήθειας σε όλους τους πληγωμένους αυτής της τρομερής σύγκρουσης, ειδικά εκείνων που αναγκάστηκαν να φύγουν και για τους πρόσφυγες σε κοντινές χώρες. Είθε οι εργαζόμενοι στον ανθρωπιστικό τομέα, οι επιφορτισμένοι με το έργο της ανακούφισης των δεινών αυτών των ανθρώπων, να έχουν πρόσβαση ώστε να παρέχεται η απαραίτητη βοήθεια.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να φέρουμε την ειρήνη στον κόσμο; Όπως λέει ο Πάπας Ιωάννης, αυτό αφορά το κάθε άτομο ώστε να δημιουργήσει νέες σχέσεις στην κοινωνία κάτω από την καθοδήγηση της δικαιοσύνης και της αγάπης (βλ. Ιωάννης XXIII, Pacem in Terris, [11 Απριλίου 1963]: AAS 55, [1963], 301-302).

Όλοι οι άνδρες και γυναίκες καλής θέλησης δεσμεύονται από το καθήκον να αναζητήσουν την ειρήνη. Κάνω μια δυνατή και επείγουσα έκκληση σε ολόκληρη την Καθολική Εκκλησία, και σε κάθε Χριστιανό άλλου δόγματος καθώς και στους οπαδούς άλλων θρησκειών και στους αδελφούς που δεν πιστεύουν: η ειρήνη είναι ένα καλό το οποίο ξεπερνά κάθε εμπόδιο, γιατί ανήκει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα!

Σας επαναλαμβάνω με έντονο ύφος: δεν είναι ούτε η κουλτούρα της αντιπαράθεσης ούτε η κουλτούρα της σύγκρουσης που χτίζει την αρμονία μεταξύ των λαών, αλλά η κουλτούρα της συνάντησης και του διαλόγου, αυτός είναι ο μόνος δρόμος προς την ειρήνη.

Είθε το επικάλεσμα της ειρήνης να αυξηθεί και να αγγίξει κάθε καρδιά ώστε οι άνθρωποι να καταθέσουν τα όπλα τους και να αφεθούν στην καθοδήγηση της επιθυμίας για ειρήνη.

Η ανθρωπότητα χρειάζεται να δει αυτές τις χειρονομίες ειρήνης και να ακούσει λόγια ελπίδας και ειρήνης! Ζητώ από τις τοπικές εκκλησίες, εκτός από τη νηστεία, να συγκεντρωθούν και να προσευχηθούν γι’αυτό τον σκοπό.

Ας ζητήσουμε από την Αειπάρθενο Μαρία να μας βοηθήσει να απαντήσουμε στην βία, στις συγκρούσεις και στον πόλεμο, με τη δύναμη του διαλόγου, της συμφιλίωσης και της αγάπης. Είναι η Μητέρα μας: ας μας βοηθήσει να βρούμε την ειρήνη, είμαστε όλοι παιδιά Της! Βοήθησε μας Αειπάρθενε Μαρία να ξεπεράσουμε αυτή την δύσκολη στιγμή και να αφοσιωνόμαστε καθημερινά στην οικοδόμηση μιας αυθεντικής κουλτούρας συνάντησης και ειρήνης.  

Μαρία, Βασίλισσα της Ειρήνης, παρακάλει δι’ημάς!

ANGELUS

Saint Peter Square
Sunday, September 1^st 2013

Dear Brothers and Sisters, Hello!

Today, dear brothers and sisters, I wish to make add my voice to the cry which rises up with increasing anguish from every part of the world, from every people, from the heart of each person, from the one great family which is humanity: it is the cry for peace! It is a cry which declares with force: we want a peaceful world, we want to be men and women of peace, and we want in our society, torn apart by divisions and conflict, that peace break out! War never again! Never again war! Peace is a precious gift, which must be promoted and protected.

There are so many conflicts in this world which cause me great suffering and worry, but in these days my heart is deeply wounded in particular by what is happening in Syria and anguished by the dramatic developments which are looming.

I appeal strongly for peace, an appeal which arises from the deep within me. How much suffering, how much devastation, how much pain has the use of arms carried in its wake in that martyred country, especially among civilians and the unarmed! I think of many children will not see the light of the future! With utmost firmness I condemn the use of chemical weapons: I tell you that those terrible images from recent days are burned into my mind and heart. There is a judgment of God and of history upon our actions which are inescapable! Never has the use of violence brought peace in its wake. War begets war, violence begets violence.

With all my strength, I ask each party in this conflict to listen to the voice of their own conscience, not to close themselves in solely on their own interests, but rather to look at each other as brothers and decisively and courageously to follow the path of encounter and negotiation, and so overcome blind conflict. With similar vigour I exhort the international community to make every effort to promote clear proposals for peace in that countrywithout further delay, a peace based on dialogue and negotiation, for the good of the entire Syrian people.

May no effort be spared in guaranteeing humanitarian assistance to those wounded by this terrible conflict, in particular those forced to flee and the many refugees in nearby countries. May humanitarian workers, charged with the task of alleviating the sufferings of these people, be granted access so as to provide the necessary aid.

What can we do to make peace in the world? As Pope John said, it pertains to each individual to establish new relationships in human society under the mastery and guidance of justice and love (cf. John XXIII, Pacem in Terris, [11 April 1963]: AAS 55, [1963], 301-302).

All men and women of good will are bound by the task of pursuing peace. I make a forceful and urgent call to the entire Catholic Church, and also to every Christian of other confessions, as well as to followers of every religion and to those brothers and sisters who do not believe: peace is a good which overcomes every barrier, because it belongs all of humanity!

I repeat forcefully: it is neither a culture of confrontation nor a culture of conflict which builds harmony within and between peoples, but rather a culture of encounter and a culture of dialogue; this is the only way to peace.

May the plea for peace rise up and touch the heart of everyone so that they may lay down their weapons and be let themselves be led by the desire for peace.

Humanity needs to see these gestures of peace and to hear words of hope and peace! I ask all the local churches, in addition to fasting, that they gather to pray for this intention.

Let us ask Mary to help us to respond to violence, to conflict and to war, with the power of dialogue, reconciliation and love. She is our mother: may she help us to find peace; all of us are her children! Help us, Mary, to overcome this most difficult moment and to dedicate ourselves each day to building in every situation an authentic culture of encounter and peace.

Mat, Queen of Peace, pray for us!