Συμμετοχή Σεβασμιότατου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου κ.κ. Ιωσήφ Σουέηφ σε ημερίδα με τίτλο: «Αδιάληπτη Ανάγκη για Θρησκευτική Ελευθερία ή Πεποίθηση στην Κύπρο» που διοργάνωσε η  Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Κύπρου στους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς και η Επιτροπή Εκκλησία και Κοινωνία της Διάσκεψης Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, με την ευκαιρία της ανάληψης της προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου από την Κυπριακή Δημοκρατία, στις 05 Οκτωβρίου 2012 στην Λευκωσία στο Πολιτιστικό Κέντρο Αρχιεπισκόπου Μακαρίου ΙΙΙ .

Απόσπασμα από την εισήγηση του Σεβασμιότατου: ……………

«Όπως αναφέρει η Αυτού Αγιότητα ο  Πάπας Βενέδικτος 16ος στην Αποστολική του παραίνεση για την Εκκλησία στην Μέση Ανατολή «Η θρησκευτική ελευθερία είναι το αποκορύφωμα όλων των άλλων ελευθεριών, είναι ένα ιερό και αναφαίρετο δικαίωμα.»

Περιλαμβάνει σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο την ελευθερία του καθενός να ακολουθήσει την συνείδηση του σε θρησκευτικά θέματα, καθώς και την ελευθερία της λατρείας.

Περιλαμβάνει την ελευθερία της επιλογής της θρησκείας που ο καθένας κρίνει ως αληθινή και αντιπροσωπευτική των δημόσιων πεποιθήσεων του.

Πρέπει να καταστεί δυνατό ο καθένας να ομολογεί και να εκδηλώνει ελεύθερα την θρησκεία του και τα σύμβολα της, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο την προσωπική του ζωή και ελευθερία.

 Η θρησκευτική ελευθερία έχει τις ρίζες της στην αξιοπρέπεια του ατόμου, διαφυλάσσει την ηθική ελευθερία και καλλιεργεί τον αμοιβαίο σεβασμό.  

Οι Εβραίοι, με την μακρόχρονη εμπειρία τους σε συχνές θανατηφόρες επιθέσεις, γνωρίζουν πολύ καλά τα οφέλη της θρησκευτικής ελευθερίας.  Από την πλευρά τους, οι Μουσουλμάνοι μοιράζονται με τους Χριστιανούς την πεποίθηση ότι εφόσον δεν υπάρχει περιορισμός σε θρησκευτικά ζητήματα, τόσο λιγότερο επιτρέπεται η χρήση βίας. Τέτοιος περιορισμός, που μπορεί να πάρει πολλαπλή και ύπουλη μορφή σε προσωπικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, διοικητικά και πολιτικά επίπεδα, είναι αντίθετος με το θέλημα του Θεού.  

Δίνει αφορμή για πολιτική και θρησκευτική εκμετάλλευση, διακρίσεις και βία που οδηγούν σε θάνατο. Ο Θεός θέλει τη ζωή και όχι το θάνατο. Απαγορεύει όλους τους σκοτωμούς, ακόμη και από αυτούς που σκοτώνουν.  (Γένεση 4:15-16; 9:5-6; Έξοδος 20:13»

Και συνεχίζει:

«Είναι αλήθεια πως υπάρχουν συγκρούσεις και εντάσεις, πόλεμοι και διχόνοιες σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι τα θρησκευτικά ζητήματα όταν δεν χειραγωγούνται μπορούν να παίξουν θετικό και εποικοδομητικό ρόλο στην ανάκτηση της χαμένης εμπιστοσύνης, της κομματιασμένης, διασπασμένης  ενότητας, και των διαιρέσεων μεταξύ των διαφόρων κοινωνικών τάξεων. Εδώ ακριβώς, η θρησκευτική τοποθέτηση και αναφέρομαι σε όλες τις θρησκευτικές τοποθετήσεις, είναι ένας ιερός χώρος, θρησκευτικός, πνευματικός και ανθρώπινος, ο οποίος δυναμώνει τους δεσμούς, και βοηθά στην εξάγνιση της προσωπικής κοινοτικής και ιστορικής μνήμης, στην οικειότητα του ανθρώπου.

Ας αφήσουμε και ας κρατήσουμε τις πόρτες των εκκλησιών, των μοναστηριών, των τζαμιών, των συναγωγών και των ναών ανοικτές στον καθένα χωρίς εξαίρεση, με ανοικτή, μεγάλη καρδιά μέσα στο πνεύμα της παγκόσμιας αδελφοσύνης. Εκεί όπου ο άνθρωπος καταστρέφει με το μίσος και το προσωπικό του συμφέρον, έρχεται και πάλι ο άνθρωπος μέσα από την εσωτερική του αγιότητα να αποκαταστήσει και να οικοδομήσει την αγάπη και την ειρήνη».