ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ ΚΥΠΡΟΥ

Κ.Κ. ΙΩΣΗΦ ΣΟΥΕΗΦ

 

Πάσχα 2013

Αγαπητά εν Χριστώ Αδέλφια,

 

  Η πρώτη ήμερα της εβδομάδας, είναι ημέρα χαράς, γιατί ο Χριστός Ανέστη.  Είναι η ημέρα κατά την οποία η ανθρωπότητα γιορτάζει τον θρίαμβο επί του θανάτου. Η αλήθεια είναι ότι η  Ανάσταση Του  είναι η πηγή της πίστης μας. «Αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, τότε το κήρυγμα μας είναι χωρίς νόημα, το ίδιο και η πίστη σας» (Κορινθίους Α’ 15/14)

 

Εμείς αναγγέλλουμε την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Αυτός είναι ο ρόλος και η πρωταρχική αποστολή της Εκκλησίας. Η αναγγελία αυτή είναι η θύρα από την οποία εισερχόμαστε στην Εκκλησία και γινόμαστε μέλη του μυστικού σώματος του Χριστού.  Αυτή η αναγγελία δεν είναι κάτι προαιρετικό, επιλεκτικό για ένα χριστιανό, είναι η ίδια του η ζωή,  που γίνεται το σχέδιο ζωής του.

 

Η αναγγελία αυτή γίνεται μεν δια του λόγου, αλλά και δια του παραδείγματος ζωής, με μαρτυρία ζωής. Όταν μιλούμε για τον Αναστημένο Χριστό, όταν ζούμε την διδασκαλία Του σε κάθε ημέρα της ζωής μας, αναλαμβάνουμε υπό αυτή την έννοια την ευθύνη της αποστολής μας. Όλοι όσοι βαπτίστηκαν είναι ιεραπόστολοι, είναι δηλαδή αγγελιαφόροι της Καλής Αγγελίας ότι ο Χριστός Ανέστη.

 

Η Ανάσταση είναι η πηγή της χαράς και της ειρήνης του κόσμου. Έξω ή μακριά από αυτή την πραγματικότητα, δεν υπάρχει αληθινή χαρά και αληθινή ειρήνη. Χωρίς την προσωπική εμπειρία της παρουσίας του Ζωντανού Ιησού στην ζωή σου και στην συνάντηση σου μαζί Του στην Θεία Ευχαριστία και στον Λόγο Του, αυτό μετατρέπεται σε ένα κοινωνικό - θρησκευτικό γεγονός που δεν εκφράζει την αληθινή πραγματικότητα της ζωντανής, βαθιάς, δυναμικής πίστης.

 

Η Ανάσταση σε σπρώχνει από το Ευχαριστιακό Συμπόσιο στην συνάντηση αγάπης και αδελφοσύνης με τον συνάνθρωπο σου, ιδιαίτερα αυτόν που υποφέρει, που βρίσκεται στο περιθώριο, αυτόν που έχει ανάγκη του σεβασμού και της αγάπης σου. 

 

Ο Αναστημένος Χριστός κατοικεί μέσα σε αυτούς τους ανθρώπους που σε αναμένουν και που δεν βρίσκονται μακριά από εσένα αλλά είναι με σένα, γύρω σου, μέσα στη καθημερινή σου ζωή, γι’ αυτό και η Ανάσταση είναι το σχέδιο της καθημερινής ζωής και όχι μια μόνης φοράς το χρόνο.

 

Η Ανάσταση είναι η πηγή της ειρήνης. Τα τέσσερα σημεία της γης είναι ευλογημένα από τον νικηφόρο Σταυρό που μόλις ευλογήθηκαν με την τελετή αυτή της Ανάστασης. Γιατί μόνο ο Σταυρός θα μπορούσε να φέρει και να εγγυηθεί την αληθινή ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο πόλεμος αναπαράγει πόλεμο, το μίσος αναπαράγει μίσος, η διαίρεση κτίζει τοίχη ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο Χριστός είναι ειρήνη μας.

 

Μόνο η ειρήνη του Αναστημένου Χριστού, αυτή η ειρήνη που νοιώθεις μέσα στην καρδιά σου, μόνο αυτή, θα οικοδομήσει την δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια, την αδελφοσύνη μέσα στον κόσμο σου και σε ολόκληρο τον κόσμο.

 

Εμείς είμαστε παιδιά της Ανάστασης επειδή δια μέσου της παρουσίας μας σαν βαπτισμένοι μέσα στον κόσμο, καλούμαστε να είμαστε σημεία ζωής, ζωής αιώνιας.

 

Στον άνθρωπο, υπάρχει πάντα μια τάση προς το κακό, προς τον κόσμο του σκότους όπου το κακό γίνεται το κριτήριο της σκέψης του, της συμπεριφοράς του, των πράξεων του μέχρι που ταυτοποιεί την ανθρώπινη λογική με αυτήν του κακού, της αμαρτίας, του θανάτου.

 

Αυτό εκδηλώνεται μέσα από τους πολέμους, τις αδικίες, τις ανθρώπινες συμπεριφορές που είναι έξω από κάθε ηθική και κάθε σεβασμό για τον άνθρωπο. Η παρουσία των βαπτισμένων μέσα στον κόσμο, ενωμένων πάντοτε στον Χριστό, σταθερών πάντοτε στην πίστη και δυνατών στην ελπίδα, γίνεται μια παρουσία που μεταμορφώνει την λογική του κόσμου. Αλλά ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι ο Ιησούς είναι το φως του κόσμου και Αυτός μας αποκάλεσε επίσης εμάς, φως του κόσμου.

 

Ας προσπαθήσουμε με υπευθυνότητα, με χαρά, με μεγάλη αγάπη προς την ανθρωπότητα που ο Ιησούς αγάπησε μέχρι να προσφέρει τον εαυτό Του για αυτήν, ώστε να μην σβήσει το φως μέσα μας και να γίνει ένα φως κοσμικό χωρίς αξία. Μόνο ο Ιησούς είναι το αληθινό φως, μόνο η ζωή με τον Ιησού βασισμένη στο Ευαγγέλιο Του και εμπνευσμένη από τους Αγίους και τους Δικαίους θα μπορούσε να εγγυηθεί ένα κόσμο πιο δίκαιο και πιο ανθρώπινο.

 

Η συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό στην προσωπική σου ζωή και σε επίπεδο κοινότητας πιστών, δημιουργεί ένα δυναμισμό αποστολής, μαρτυρίας και αγάπης, αναγγελίας της αλήθειας της Ανάστασης. Η συνάντηση αυτή δημιουργεί ένα χριστιανό, μια φλογερή εκκλησία, όπως λέει ο Πάπας Φραγκίσκος. Μια χλιαρή πίστη είναι μια επιφανειακή θρησκευτικότητα που δεν αλλάζει τίποτα στην προσωπική σου ζωή, που δεν σε θέτει ενώπιον των προκλήσεων σου, των προκλήσεων του κόσμου που αναζητεί από σένα μια απάντηση και η απάντηση δεν μπορεί να είναι ποτέ αποτελεσματική έξω από την καρδιά σου, την πεποίθηση σου, το σοβαρό, βαθύ και χαρούμενο  έργο σου μέσα στο σχέδιο του Χριστού και το Ευαγγέλιο Του.

 

Η Ανάσταση είναι ένα πλάνο, ένα σχέδιο ζωής που σε απεγκλωβίζει από τον εαυτό σου, το εγώ σου, έστω και αν το συνειδητό εγώ είναι ένα δικαίωμα και μια ανάγκη μέσα στην ανθρώπινη δομή. Αυτό όμως που ενεργεί ο Χριστός μέσα σου, μέσα στην κοινότητα των πιστών είναι η σκέψη μας στην πολύτιμη παρουσία του άλλου, του πλησίον. Ο άλλος, ο πλησίον, είναι σημαντικός, το ίδιο και  συ. Εδώ υπεισέρχεται η πράξη της κοινωνίας. Το να μοιράζομαι, είναι μια πάγια θέση της εκκλησίας. «Όλοι όσοι πίστεψαν είχαν μια καρδιά και μια ψυχή. Κανείς δε θεωρούσε ότι κάτι από τα υπάρχοντα του ήταν δικό του, αλλά όλα τα είχαν κοινά» (Πράξεις 4/32-33).

 

Αυτό είναι το χαρακτηριστικό της Ανάστασης, της βιωματικής πίστης, της αγάπης, που δεν είναι μόνο λόγια αλλά πρωτοβουλία, υπηρεσία, προσοχή, ένα ποτήρι νερό στους πιο ασήμαντους, τους περιθωριοποιημένους, τους φτωχούς.

 

Στο σημερινό κόσμο, παρά την βιομηχανική και τεχνολογική ανάπτυξη, παρατηρείται η πραγματικότητα της φτώχιας σε όλες τις ηπείρους, όλες τις κοινωνίες γιατί απουσιάζει η κουλτούρα και οι πράξεις κοινωνίας. Μέσα στην απλότητα και το βάθος του μηνύματος του Ιησού, καλούμαστε όλοι μας, εκκλησία, πολιτεία, κοινωνία, οικογένεια, εδώ και τώρα, στην Κύπρο μας, στην χώρα μας που υποφέρει βαθιά, να μαρτυρούμε με πράξεις αυτό που μας λέει ο Ιησούς: «Ο έχων δύο χιτώνες ας δώσει το έναν σε αυτό που δεν έχει» (Λκ 3/11). Μέσα σε αυτό το πνεύμα η Κοινωνία Κάριτας Κύπρου προσπαθεί να επιτελέσει την αποστολή και το έργο της.

 

Αγαπητά μου αδέλφια,

Κατά την αυγή της Ανάστασης, μπροστά στον Χριστό τον Ζώντα ομολογούμε την πίστη μας και εκφράζουμε την αγάπη μας σε Αυτόν. Ας ζητήσουμε από τον Αναστάντα Χριστό την χάρη Του δια της μεσιτείας της Αειπάρθενου Μαρίας, Βασίλισσας της ειρήνης, ομολογώντας με ολόκληρη την εκκλησία «Χριστός Ανέστη».

Λευκωσία, 5 Μαΐου 2013

† Ιωσήφ Σουέηφ

Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου