ΣΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΑΚΡΙΤΑ ΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ  

 

Από την Έλλη Λιάτσου. 

Ενώ ο ήχος πικρός στα αυτιά μας αντηχεί και από την Κερύνεια αντιλαλεί 

 προσπαθώντας  να κάνει το κλάμα της βουβό , την ορφάνια  μην  φανεί 

 η νύχτα παγερή και σκοτεινή , να κρύψει το  κακό μαντάτο  προσπαθεί , 

περιπλανήθει στης Κερύνειας τα δρομάκια ,απαρηγόρητο, μέχρι να ρθεί, 

δεν επιτρέπει στον σύγχρονο Ακρίτα ,τον μοναδικό της αλάθητο μετρητή 

που έμεινε να την φυλάει , να την κρατά στο οξυγόνο μέχρι τη επιστροφή. 

μα φευγαλέες πια οι λέξεις μaρτυρούν , πως πέταξε για πάντα από εκεί. 

Ανέβηκε στης Ρήγαινας , πήγε στο Βουφαβέντο ,στο Μαρκί, στη Καμπυλή 

γιορτάρης στον Προφήτη Ηλία και ευεργέτης στου Αρχαγγέλου  Μιχαήλ , 

πέρασε σαν άγγελος φύλακας όλων, όπως ήταν εκεί στη κατεχόμενη  γη, 

ελεύθερος  πια ,ο δικηγόρος της Κερύνειας ,  ο Ελλίκος Λιάτσος  ο νικητής 

σαν άγγελος προστάτης   πέταξε ψιλά στους ουρανούς ,σε αιώνια μορφή. 

Έφυγε Κερύνεια μου και ορφάνεψες ,έσβησε  πια  ο φάρος  κάθε ευχής 

 ναι ,στα  αλήθεια σίγησε   η μοναδική, ελεύθερη σου ανθρώπινη  φωνή. 

 Αξέχαστη  βαθυστόχαστη ,ευέλικτη ,όμορφη ποιοτική η ευγενική μορφή 

στου Πενταδακτύλου  τα βουνά , ο νέος γενναίος σταυραετός έχεις γενεί 

σε στολίζουν τα κυκλάμινα, τα γεράνια  , όλα μεθυσμένα  και  το γιασεμί 

 χρώματα και αρώματα ,σε συνοδεύουν στου αιώνιου κόσμου την αυλή. 

στους δυνατούς κτύπους της καρδιάς μας,  η αμφισβήτηση μένει βουβή. 

 η γειτονιά των αγγέλων εμπλουτίζεται σήμερα με την παρουσία σου εκεί, 

η ζωή ωραία και ο θάνατος θλιβερός , τα χείλη μας ψελλίζουν   προσευχή, 

πάντοτε ας σε συνοδεύει, εκεί στην αιώνια γαλήνη την δικαίωση της ψυχής. 

 Συριανοί φυγάδες οι προγόνοι σου μαρτυρούν, Μαρωνίτης πρόσφυγας εσύ 

Έζησες μεγάλη Μαρωνίτικη μορφή, ζεις και θα ζεις στης Κερύνειας την ακτή. 

 

---

 

 

 

Η Μαρωνιτική Κοινότητα πενθεί από χθες αργά το απόγευμα.

Έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή, ένα εκλεκτό της τέκνο.

Ο πολυαγαπημένος μας Eλίκκος Λιάτσος, έμελλε να αφήσει την τελευταία του πνοή στο γραφείο του στην Κερύνεια.

Συγκλονιστήκαμε στο άκουσμα του κακού μαντάτου. Έφυγε για πάντα ο Άνθρωπος,

ο ακούραστος  διαπρεπής Δικηγόρος, ο αθόρυβος ευεργέτης, o μεγάλος υποστηριχτής των δικαίων των εγκλωβισμένων μας και των κατεχόμενων χωριών μας,  η ευγενική ψυχή, το καμάρι της οικογένειας Λιάτσου .

Η ανιδιοτελής αγάπη του για τον τόπο του, την οικογένεια του, τη θρησκεία του, χωρίς τελειωμό.

Το κενό της απουσίας του δυσαναπλήρωτο για την πολυαγαπημένη του γυναίκα και το λατρευτό γιό του. Θλίψη στους συγγενείς του,  σε συγχωριανούς του,  σε Μαρωνίτες,  σε Λατίνους, σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους…

Εμείς, ως Πολιτιστικός Όμιλος, του οποίου υπήρξε θερμός φίλος, απλά τον ευχαριστούμε!

Καλό ταξίδι του ευχόμαστε κι ελαφρύ νάναι το χώμα που θα τον σκεπάσει.