Αφιέρωμα στις Καλογραίες – Αδελφή Josephine

Αξιολόγηση Χρήστη:  / 0
ΧειρότεροΚαλύτερο 

Early nun2Ανήμερα της γιορτής του Αγ. Μάρωνα, το 1937, το ζεύγος Βραχίμη κ Μαρίτσα Χ’ Ιωσήφ, από τον Ασώματο, φέρνουν στον κόσμο το 6ο τους παιδί, την Σουσάννα. Είναι το παιδί που θα έφερνε ευλογία στο σπίτι τους, αφού έμελλε να αφιερώσει την ζωή της στο Θεό.

Φοιτά στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού και μετά στην Σχολή Τέρρα Σάντα στη Λεμεσό. Η ανιδιοτελής αγάπη της για προσφορά και αγάπη την οδηγούν στο μοναχικό βίο. Προσχωρεί στο Τάγμα των Φραγκισκανών Αδελφών της Ιεράς Καρδίας και το 1952 γίνεται δόκιμη στη Λεμεσό.  Η ρασοφορία της γίνεται το 1956 στο Λε Μαν Γαλλίας σε μία πολύ συγκινητική τελετή και παίρνει το όνομα «Τζιόζεφιν». Τον επόμενο χρόνο δίδει τους πρώτους της όρκους για φτώχια, αγνότητα και υπακοή. Βιώνει τον αδόκητο θάνατο της μητέρας της ενώ βρίσκεται στην Γαλλία. Παρηγοριά της, η αποδοχή της θελήματος του Θεού.

 Για 2 σχεδόν χρόνια αναλώνει τις δυνάμεις της στο Λίβανο όπου δημιουργούν τάγμα. Επιστρέφει και διδάσκει για 4 χρόνια Αγγλική Λογοτεχνία και Θρησκευτικά. Ακολουθούν οι σπουδές της στην Αγγλία. Παίρνει το πτυχίο της στην Αγγλική Γλώσσα και Λογοτεχνία και στη Θεολογία. Με την επάνοδό της συνεχίζει την διδασκαλία, δίδοντας παράλληλα αρχές στις μαθήτριές της και σφυρηλατώντας τον χαρακτήρα τους, για να βγουν άξιοι πολίτες στην Κοινωνία.

Τα τελευταία 30 χρόνια είναι Διευθύντρια της Σχολής. Η σκληρή, άοκνη και σιωπηρή εργασία της σε συνδυασμό με τις προοδευτικές της ιδέες και την δυναμικότητά που την διακατέχει ανεβάζουν τη Σχολή σε αξιοζήλευτο επίπεδο. Τα Παγκόσμια και Παγκύπρια Βραβεία μιλούν από μόνα τους για το έργο που επιτελείται. Οι γιορτές της σημείο αναφοράς από πολλούς.

Υπηρετεί με ευσυνειδησία και αγάπη για περίπου 13 χρόνια το Επαρχιακό Συμβούλιο, ως secretary , provincialcounselor και AssistantProvincial.

Αγαπημένη μου θεία, δεύτερη μου μάνα, ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα έκανες και κάνεις για μας. Ευχαριστούμε τον Ύψιστο γιατί υπάρχεις στη ζωή μας. Σ’ ευχαριστούμε που μας έδωσες βασικές αρχές. Να εργαζόμαστε ευσυνείδητα και σιωπηρά, να κάνουμε το καθήκον μας στο ακέραιο, να είμαστε δυνατοί, δίκαιοι, συνεργάσιμοι, ταπεινοί και να δεχόμαστε αγόγγυστα τις δοκιμασίες από τον Θεό. Προσωπικά σ’ ευχαριστώ για τις άπειρες φορές που με στήριξες και με βοήθησες να σηκωθώ και να συνεχίσω, εναποθέτοντας τα πάντα στα χέρια του Κυρίου, όταν υπό το βάρος των δοκιμασιών λύγιζα. Ηχούν ακόμα οι συμβουλές σου προσευχήσου και ό,τι θέλει ο Θεός.

Σ’ αγαπούμε πάρα πολύ και νοιώθουμε τυχεροί που είσαι αδελφή, θεία, γιαγιά και προ-γιαγιά μας. Να σ’  έχει ο Θεός καλά να συνεχίζεις το Θεάρεστο έργο που Σ’ έταξε.

Θα τελειώσω με κάτι που μου είπε η μεγάλη μου εγγονή, όταν την ρώτησα τι θέλει να σου πω. Τα λέω κατά λέξη: «Να πεις της γιαγιάς της καλογριάς πως την αγαπώ από την Γη στον Ουρανό, χωρίς σύννεφα». Αυτό λέω και εγώ.

 

DSC 3674 copy

Πατήστε εδώ για φωτογραφίες