Το «Ναι» το «Όχι» στο δημοψήφισμα

Ο Ελληνικός λαός καλείται να αποφασίσει την Κυριακή κατά πόσο αποδέχεται τις θέσεις των Θεσμών σε ότι αφορά τα μέτρα που θα πρέπει να επιβληθούν, προκειμένου να λάβει η Ελλάδα το τρίτο πακέτο βοήθειας από το Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης.  Την ίδια στιγμή, το τραπεζικό σύστημα είναι κλειστό, η οικονομία έχει παγώσει, και τα κόκκινα δάνεια έχουν κτυπήσει «κόκκινο».  Η δραματική αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων πέραν του 60%, σημαίνει ότι οι Ελληνικές τράπεζες μπορεί να χρειαστούν περισσότερα κεφάλαια και ότι αν οι υφιστάμενοι μέτοχοι δεν μπορούν τα συνεισφέρουν, τότε ενδεχομένως να γίνει διάσωση εκ των έσω (bail in) ή οι τράπεζες θα πουληθούν σε ξένα κεφάλαια, όπως έγινε και στην περίπτωση των Κυπριακών τραπεζών.  Βέβαια μπορεί να γίνουν και τα δύο, όπως έγινε με την Τράπεζα Κύπρου, όταν τον Μάρτιο του 2013 έγινε διάσωση εκ των έσω, και ένα χρόνο αργότερα χρειάστηκε και διάσωση από το εξωτερικό.   Επειδή η κατάσταση στην Ελλάδα είναι πολύ ρευστή και όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, θα ήταν χρήσιμο να εξετάσουμε τι σημαίνει ένα «Ναι» ή ένα «Όχι» στο δημοψήφισμα της Κυριακής.  Αν η απάντηση είναι «Ναι», σημαίνει ότι ο Ελληνικός λαός συμφωνεί με τις θέσεις των θεσμών και οι διαπραγματεύσεις θα ξεκινήσουν άμεσα, διότι για να επιτευχθεί συμφωνία μέχρι τις 20 Ιουλίου, καταληκτική ημερομηνία για την Ελλάδα να αποπληρώσει το χρέος της προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.  Αν το χρέος δεν αποπληρωθεί μέχρι τις 20 Ιουλίου, τότε οι τράπεζες δεν μπορούν να ανοίξουν την επόμενη μέρα με το ευρώ.  Στο μεταξύ, το τραπεζικό σύστημα και η οικονομία έχουν πάθει μεγάλη ζημιά και το τρίτο μνημόνιο ενδεχομένως να είναι πιο απαιτητικό από ότι αναμενόταν.  Αυτά είναι τα αποτελέσματα της διαπραγματευτικής ικανότητας της Ελληνικής κυβέρνησης κατά τους τελευταίους έξι μήνες.  Να θυμίσουμε ότι κατά το 2014 η οικονομία κατέγραψε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, τερματίζοντας έξι χρόνια ύφεσης ενώ η ανεργία σημείωσε πτώση από το 27% στο 25%.  Επιπρόσθετα από τα πιο πάνω, τα δημοσιονομικά βελτιώθηκαν αισθητά, με την κυβέρνηση να καταγράφει για πρώτη φορά στην ιστορία της μικρό πρωτογενές πλεόνασμα (καλύπτοντας τις λειτουργικές δαπάνες συν μέρος των τόκων επί του δημόσιου χρέους).  Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, στα δημόσια οικονομικά, στο τραπεζικό σύστημα και στην πραγματική οικονομία.  Οι τεχνοκράτες των θεσμών θα αξιολογήσουν την κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας αμέσως μετά το δημοψήφισμα και αν η απάντηση είναι «Ναι».  Αν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι «όχι», τότε αυτό σημαίνει ότι ο Ελληνικός λαός δεν αποδέχεται τα μέτρα που προτείνουν οι θεσμοί, και η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να επαναδιαπραγματευθεί με τους εταίρους.  Οι θεσμοί ενδεχομένως να απορρίψουν τις Ελληνικές προτάσεις και θα καταθέσουν πιο σκληρές προτάσεις, διότι η κατάσταση θα είναι σαφώς χειρότερη και τελικά οι διαπραγματεύσεις θα ναυαγήσουν και πάλι.  Σε μια τέτοια περίπτωση, η μόνη επιλογή της Ελλάδας θα είναι να καταφύγει στο δικό της νόμισμα.  Με βάση την πιο πάνω ανάλυση, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα πάει για νέο μνημόνιο μόνο αν ψηφίσει «Ναι» στο δημοψήφισμα.  Ένα «Όχι» σημαίνει επιστροφή στη δραχμή.

Μάριος Μαυρίδης, οικονομολόγος, βουλευτής Κερύνειας