Τα κόκκινα δάνεια διασφαλίζουν τη κεφαλαιακή επάρκεια των κυπριακών τραπεζών

Ακόμα και αν οι τράπεζες χρειαστούν πολύ περισσότερα κεφάλαια από όσα αναμένεται , δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, διότι είναι αρκετοί αυτοί που θα προθυμοποιηθούν να συνεισφέρουν για να αγοράσουν τις τράπεζες.  Με τόσο μεγάλες κόκκινων δανείων οι τράπεζες ενδεχομένως να αποτελούν εξαιρετικές ευκαιρίες για επενδυτικά κεφάλαια.  Λέμε «ενδεχομένως» διότι δεν γνωρίζουμε επακριβώς όλα τα στοιχεία.  Όμως, γιατί ήρθαν οι Αμερικάνοι και άλλοι επενδυτές να συνεισφέρουν €1 δις για να αποκτήσουν πλειοψηφικό πακέτο στην Τράπεζα Κύπρου.  Επίσης, γιατί άραγε ήρθαν ξένοι επενδυτές και αγόρασαν την Ελληνική Τράπεζα.  Είμαι σίγουρος ότι και για το συνεργατισμό θα μπορούσαν εύκολα να βρεθούν ξένοι επενδυτές για να τον αγοράσουν, αλλά οι ιδεολογικές μας προκαταλήψεις δεν μας άφησαν.  Τι μας ενοχλεί αλήθεια αν οι τράπεζες ανήκουν σε ξένα χέρια;  απλά θα είχαμε ένα πρόβλημα λιγότερο να αντιμετωπίσουμε και θα εξοικονομούσαμε και μερικά δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία φορτώσαμε στις πλάτες του Κύπριου φορολογούμενου.  Γιατί όμως όλοι αυτοί οι επενδυτές ενδιαφέρονται για τις υφιστάμενες τράπεζες μας;  Αφού τους αρέσει τόσο πολύ η Κύπρος, γιατί δεν έχουν ξεκινήσει καινούργιες τράπεζες, καθαρές από κόκκινα δάνεια, συντεχνίες και κατεστημένα;  Αλήθεια, μια καινούργια τράπεζα στην Κύπρο θα έκανε πολύ καλές δουλειές αφού όλοι θα την προτιμούσαν.  Πάντως οι επενδυτές που αγόρασαν τις τράπεζες μας δεν ενδιαφέρονται τόσο για τις τραπεζικές εργασίες στην Κύπρο παρά για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και τις ενυπόθηκες εξασφαλίσεις που τα στηρίζουν.  Οι ξένοι επενδυτές ενδιαφέρονται να διαχειριστούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και να εισπράξουν ότι μπορούν, είτε δια της κανονικής οδού (αποπληρωμής) είτε μέσω εκποιήσεων, και να έχουν ένα τεράστιο κέρδος.  Η Τράπεζα Κύπρου για παράδειγμα, η οποία κατέχει τα περισσότερα κόκκινα δάνεια, γύρω στα €14 δις, έχει πολλά περιθώρια για κέρδος από την πώληση αυτών των δανείων.  Διότι έστω και αν αυτά αποπληρωθούν ή πουληθούν στο 30% της ονομαστικής τους αξίας, τότε η τράπεζα θα έχει βγάλει €4.2 δις.  Βεβαίως θα πρέπει να υπολογίσουμε και τις ζημιές από τις προβλέψεις στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, οι οποίες δεν είναι λίγες.  Η Τράπεζα Κύπρου έχει ήδη αναγνωρίζει μεγάλο μέρος των προβλέψεων ως ζημιές στα αποτελέσματα της αλλά δεν είμαι σίγουρος πόσες ακόμα θα πρέπει να αναγνωρίσουν.  Σίγουρα, αυτοί που ενδιαφέρθηκαν να αγοράσουν την τράπεζα γνωρίζουν πολύ καλά τα δεδομένα της, και επιπλέον γνωρίζουν, με βάση και διεθνείς εμπειρίες, κατά πόσο η επένδυση τους αναμένεται να έχει κέρδος.  Βεβαίως, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι επενδυτές αναλαμβάνουν ψηλό ρίσκο, δηλαδή δεν είναι σίγουρο ότι η επένδυση τους θα πετύχει.  Το γεγονός όμως ότι είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν στις τράπεζες μας, έστω και με την προοπτική του γρήγορου κέρδους, βολεύει την κυπριακή οικονομία και το κυπριακό τραπεζικό σύστημα.  Χωρίς τους ξένους επενδυτές δεν είμαι σίγουρος αν οι τράπεζες μπορούσαν να επιβιώσουν.  Για τους πιο πάνω λόγους, προσωπικά δεν ανησυχώ για το μέλλον των κυπριακών τραπεζών διότι με τόσα πολλά μη εξυπηρετούμενα δάνεια, δεν θα είναι δύσκολο να βρεθούν επενδυτικά ταμεία να συνεισφέρουν κεφάλαια στις τράπεζες, έναντι ιδιοκτησίας.

Μάριος Μαυρίδης, οικονομολόγος, βουλευτής Κερύνειας